|
؟ هرچه شد، نه به یأس دچار شو نه به عُجب.
|
امام خمینی: "...پاکند میفروشان، مستان دلخروشان
خوب است قلم همیشه عادت بکند ترجیح فصول را رعایت بکند اما به خیال من غلط نیست اگر انسان به کبوتری حسادت بکند
" کذب الوقّاتون "1 (اردیبهشت ماه 1394)
جهان انگار دارد به سمتی می رود که قطعه های یک پازل در کنار هم چیده شوند و شاید این روزها یا این سال های نزدیکِ پیش روی ما دارند خود را برای عظیم ترین و باشکوه ترین واقعهء تاریخ آفرینش آماده می کنند. اما این که امر ظهور حضرت دقیقا چه وقت محقق می شود فقط و فقط در علم خداست یعنی منحصرا، پس هیچ کس نمی تواند وقت ظهور را مشخص کند، تازه ممکن است که در امر ظهور بداء ایجاد شود و ظهور به تاخیر بیافتد. بنابراین در گفتمان تشیع، نگاه به حوادث کنونی جهان باید فقط یک نگاه امیدوارانه باشد و از برابرسازی قطعی همهء این پیش آمدها با حوادث پیوندخورده شده به آخرالزمان (به معنای اخص) پرهیز شود. این گونه نشانه ها شرط ظهور نیستند بلکه صرفا نشانه اند تا انسان احتمال دهد که رخداد ظهور حضرت نزدیک است تا به قول نظامی ها خودش را در حالت آماده باش نگه دارد، بله، شاید ظهور حضرت نزدیک باشد، شاید. البته همان گونه که اشاره شد خود امام زمان نیز بنا به خواست الهی از زمان ظهور خویش مطلع نیستند و هر شب و روز منتظر و مضطرند که شاید سحرگاه بعدی همان سحرگاه موعود باشد. هیچ استبعادی وجود ندارد که ظهور در روزهای بین هفته محقق شود زیرا خداوند به محض استحقاق یافتن زمین برای ظهور موعود بلافاصله این نعمت را به اهل زمین خواهد بخشید و اهدای آن را به جمعه موکول نخواهد کرد هرچند توقع ها از جمعه بیشتر باشد.
در هوایت می زدم پر تا که پرپر می شدم
می شدم پرپر، شکوفاتر -و بَلِّغنی مُنای -
تا پس از سردوشی سرنیزه افسر می شدم
در نمازت می شکستم در صفوف تیرها
در طوافت نایب سقای کوثر می شدم
کاروان کوچید و من جا مانده بودم در زمان
کاروان می رفت و من بی آشیان تر می شدم
زندگی، بعد از شما سخت است، باااور کن حسین
کاش بر بام حرم بی دست و بی سر می شدم
کشته این ماندن مرا اما رسالت باقی است
عاقبت یک روز من مهمان مادر... می شوم !
1. الاصول من الکافی، ط دار الکتب الاسلامیه، ج 1، ص368
پیشنهادهای نویسنده: ما فقط ادّعا داریم در پسشگاه امام زمان [ پنج شنبه 93/4/5 ]
[ نظر ]
|
